Planet of the apes, Borneo.
22 mei 2014 - Puerto Princesa, Filipijnen
Volgens Charles Darwin delen mensen een gemeenschappelijke voorouder met apen, na mijn reis door Borneo heb ik zoveel verschillende apen gezien met zoveel verschillende trekjes dat ik me daar wel iets bij kan voorstellen. Mijn evolutie theorie werkt zo, van Makaak apen, naar Proboscis apen, naar Oerang oetangs en de volgende stap is een mens. De Makaak apen zijn de kleine speelse, brutale apen, ze jatten alles bij je weg als je niet oppast, dus laat je waardevolle spullen niet onbeheert achter als deze apen maffia aanwezig is. Dan heb je de Proboscis apen die met uitsterven bedreigd worden en die alleen in Borneo voorkomen. Echt net mini mensjes qua bouw ze hebben een enorme neus en in tegenstelling tot ons schoonheids ideaal geld daar hoe groter de neus hoe aantrekkelijker je bent. Ze zitten rechtop wijdbeens in de boom naar je te kijken met een enorme bolle buik en springen van boom naar boom opzoek naar voedsel. Toen we een nacht verbleven in Bako national park, wilde ik een goede foto van deze aap dus achtervolgde ik er een de jungle in maar dat werd niet gewaardeerd en in plaats van naar een andere boom sprong hij mijn kant op. Ik scheet hem natuurlijk 7 kleuren stront en rende als een gek de jungle uit, achja alles voor een goede foto! Dan heb je last but not least de Oerang oetangs, we hebben ze in het wild zien rondspringen in de jungle en we hebben ze bezocht in een beschermd natuur reservaat, echt mooie en slimme beesten. Hangend in de boom zitten ze je al kauwend aan te staren, af en toe waren ze het aapjes kijken beu en begonnen ze met takken te gooien. Alex vertelde dat de slimste Oerang oetang in Borneo een krant kon lezen, weliswaar op zijn kop maar who cares? Alles voor het menselijk leedvermaak!
Op 27 April kwamen Centaine en Thomas aan het einde van de middag mijn hostel in Kuala Lumpur binnen gelopen, om vanuit daar de vakantie van 2 weken samen te beginnen. Die avond al goed begonnen met lekker eten onder het genot van een paar biertjes in China town. Daarna was het de bedoeling dat ik ze de hoogtepunten van de stad zou laten zien, dat was vrij moeilijk omdat ik de hoogtepunten van Kuala Lumpur, naast de vele winkelcentra die ik me niet kan veroorloven, zelf ook nog niet heb kunnen ontdekken. De enigste must see die ik kon bedenken waren de 425 meter hoge Petronas towers die s'avonds schitteren met lichtjes. Nadat ik deze "overweldigende" skyline had laten zien zijn we toch maar een winkelcentrum ingedoken om ons daar te trakteren op een chocoladefondue bij Ben&Jerry. Vervolgens met heel wat calorieën rijker naar bed gegaan om de volgende ochtend af te reizen naar Kuching in Borneo.
In Kuching werden we opgevangen door Alex en Raf 2 vrienden van Centaine en Thomas die ze tijdens een andere vakantie hadden leren kennen en in Kuching wonen. Ze hadden een hele planning gemaakt van dingen die ze wilden laten zien, zo zijn we naar een beschermd reservaat geweest waar verwaarloosde en zieke Oerang oetangs worden opgevangen in een beschermd stuk jungle en worden begeleid naar een terugkeer in de jungle. We hebben een rondleiding gehad door de stad en we hebben een bezoek gebracht aan de voormalige koppensnellers die zich hebben teruggetrokken in de hooglanden van Sarawak. Een vijand doden betekende een overwinning en het hoofd 'snellen' betekende het verwerven van een trofee die aanzien bracht. Vroeger geloofde de stammen dat door het hoofd van de vijand af te snijden de levenskracht van het slachtoffer over zou gaan op de krijger. Dus hoe meer slachtoffers hoe krachtiger je was en des te meer aanzien je had. Iedereen heeft wel eens gehoord van de koppensnellers maar het is toch bizar om daar in een longhouse te staan kijken naar de schedels van de vroegere slachtoffers.
Na ons bezoek aan Kuching werd het tijd om een bezoek te brengen aan een van de vele nationale parken die Borneo kent, we zijn begonnen in Bako national park waar we verbleven in een chalet. Overal hingen bordjes met daarop 'be aware of the monkeys', en waarom was al snel duidelijk want overal waar je keek zaten de kleine makaak aapjes je in de gaten te houden.
Overdag al een trekking gemaakt in het regen regen regen woud, na een paar uur lopen werden we afgekoeld door een paar flinke stortbuien. S'avonds onder de sterrenhemel, omringd door vuurvliegjes en onder het genot van een paar drankjes het spel Mikado aan onze Aziatische vrienden geintroduceerd, kortom een perfecte dagbesteding.
Vervolgens zijn we afgereisd naar Mulu national park waar we met een klein propeller vliegtuigje landde op een smalle landingsbaan midden in de jungle, super vet! Onze homestay lag op 2 minuten lopen van het vliegveld en daar werden we verwelkomd door de familie en een hele bende katten waaronder de 2 liefste kittens ooit. Ik sliep in een dorm, oftewel een paar bedden in de woonkamer, en s'avonds werd ik vergezeld door een paar katten op mijn bed, lekker knuffelen! Mulu national park was de eerste keer deze reis waarbij ik spijt had dat ik van te voren niks gereserveerd had, je kan hier veel mooie trekkingen maken en caven maar daarbij is een gids verplicht en die moest je ver van te voren reserveren, oeps! Dus toen zijn we er met zijn 3e opuit gegaan, het regende dus de poncho's aan, zaklamp mee en toen zijn we na een picknick in een boomhut begonnen met een nachtwandeling. Veel lawaai van alle insecten, vogels, kikkers en andere beesten om je heen, af en toe bukken voor een laagvliegende vleermuis, de vuurvliegjes bewonderen, en zoeken met de zaklamp naar beesten. De volgende dag hebben we weer met zijn 3e een flinke trekking gemaakt door de jungle opzoek naar een waterval, veel insecten gezien, ook hele mooie grote vlinders. We hadden een vlinder gevangen om deze te laten drogen en mee naar huis te nemen, totdat ons later door een gids werd verteld dat dit een beschermd diersoort is, en we nog later een poster zagen hangen waarop stond dat als je een beschermd diersoort dood, waaronder die vlinder, je een boete van €10000 euro stond te wachten en één jaar gevangenisstraf, oeps foutje moet kunnen! Een ander hoogtepunt van die dag was onze eerste ervaring met bloedzuigers, oftewel Centaine's eerste ervaring met bloedzuigers. Na de trekking door de jungle en een flinke stortbui waren we aan het schuilen in een boomhut waar Centaine de 2 bloedzuigers ontdekten en al gillend en schreeuwend 'vriendelijk' verzocht aan Thomas om deze eraf te halen. Ik had al geleerd om voor of achteraan te lopen, want de voorste persoon maakt de bloedzuiger wakker, de 2de persoon wordt gebeten en de laatste hoeven ze niet meer, dus ik liep uiteraard voorop en Thomas achteraan.
In Mulu national park vind dagelijks ook een van de natuurwonderen plaats, namelijk het uitvliegen van duizenden vleermuizen. Je hebt er heel veel grotten waaronder de 'Batcaves' waarin overdag duizenden slapende vleermuizen rondhangen maar zodra de zon onder dreigt te gaan worden ze wakker en vliegen er dagelijks duizenden vleermuizen uit, op jacht naar voedsel. De roofvogels hebben dit ritueel natuurlijk ook door en die wachten dagelijks uitgehongerd bij de uitgang van de grot om een vleermuis te scoren. Daarom vliegen de vleermuizen in grote groepen in de vorm van een soort draaikolk naar buiten om zo de roofvogels te verwarren, echt heel gaaf om te zien!
Daarna werd het tijd voor een jungle avontuur, we reisde af naar Sandakan om daar te overnachten buiten onder een klamboe in de jungle, en dieren te spotten tijdens rivier safari's. Nou ik kan je vertellen dat ik nog nooit zoveel insecten gezien en gevoeld heb, ik ben gestoken door insecten die ik nog nooit eerder had gezien, maar misschien is dat ook wel logisch als je je in de jungle bevind. We hebben 3 rivier safari's gemaakt s'ochtends, in de namiddag, en s'avonds, het was af en toe net alsof ik in de Fata morgana in een bootje zat. Krokodillen die wegschoten alle eerder genoemde aapsoorten in de bomen, veel mooie vogels en zoals ik al zei veeeel insecten.
Op de Tioman eilanden in Maleisië had ik een divemaster leren kennen die Semporna omschreef als een aquarium waar je in duikt met continue schilpadden, haaien en honderden andere vissoorten om je heen, en dan nog niet gesproken over het koraal. In de duikwereld staat Semporna bekend als een van de mooiste duikplekken ter wereld, dus daar moesten we natuurlijk naar toe. En het was inderdaad als een groot aquarium, vanaf het begin af aan was ik verwonderd door het mooie kleurrijke koraal en de honderden vissen om je heen, af en toe moest je letterlijk de schilpadden ontwijken en een stukje opzij zwemmen als er een haai recht op je af kwam zwemmen.
Inmiddels zijn Centaine en Thomas weer terug in Nederland en ben ik alweer in de Filipijnen, waar ik ook alweer genoeg heb meegemaakt en genoeg over heb te vertellen, maar dat komt in een volgend reisverhaal!
Xxx
Op 27 April kwamen Centaine en Thomas aan het einde van de middag mijn hostel in Kuala Lumpur binnen gelopen, om vanuit daar de vakantie van 2 weken samen te beginnen. Die avond al goed begonnen met lekker eten onder het genot van een paar biertjes in China town. Daarna was het de bedoeling dat ik ze de hoogtepunten van de stad zou laten zien, dat was vrij moeilijk omdat ik de hoogtepunten van Kuala Lumpur, naast de vele winkelcentra die ik me niet kan veroorloven, zelf ook nog niet heb kunnen ontdekken. De enigste must see die ik kon bedenken waren de 425 meter hoge Petronas towers die s'avonds schitteren met lichtjes. Nadat ik deze "overweldigende" skyline had laten zien zijn we toch maar een winkelcentrum ingedoken om ons daar te trakteren op een chocoladefondue bij Ben&Jerry. Vervolgens met heel wat calorieën rijker naar bed gegaan om de volgende ochtend af te reizen naar Kuching in Borneo.
In Kuching werden we opgevangen door Alex en Raf 2 vrienden van Centaine en Thomas die ze tijdens een andere vakantie hadden leren kennen en in Kuching wonen. Ze hadden een hele planning gemaakt van dingen die ze wilden laten zien, zo zijn we naar een beschermd reservaat geweest waar verwaarloosde en zieke Oerang oetangs worden opgevangen in een beschermd stuk jungle en worden begeleid naar een terugkeer in de jungle. We hebben een rondleiding gehad door de stad en we hebben een bezoek gebracht aan de voormalige koppensnellers die zich hebben teruggetrokken in de hooglanden van Sarawak. Een vijand doden betekende een overwinning en het hoofd 'snellen' betekende het verwerven van een trofee die aanzien bracht. Vroeger geloofde de stammen dat door het hoofd van de vijand af te snijden de levenskracht van het slachtoffer over zou gaan op de krijger. Dus hoe meer slachtoffers hoe krachtiger je was en des te meer aanzien je had. Iedereen heeft wel eens gehoord van de koppensnellers maar het is toch bizar om daar in een longhouse te staan kijken naar de schedels van de vroegere slachtoffers.
Na ons bezoek aan Kuching werd het tijd om een bezoek te brengen aan een van de vele nationale parken die Borneo kent, we zijn begonnen in Bako national park waar we verbleven in een chalet. Overal hingen bordjes met daarop 'be aware of the monkeys', en waarom was al snel duidelijk want overal waar je keek zaten de kleine makaak aapjes je in de gaten te houden.
Overdag al een trekking gemaakt in het regen regen regen woud, na een paar uur lopen werden we afgekoeld door een paar flinke stortbuien. S'avonds onder de sterrenhemel, omringd door vuurvliegjes en onder het genot van een paar drankjes het spel Mikado aan onze Aziatische vrienden geintroduceerd, kortom een perfecte dagbesteding.
Vervolgens zijn we afgereisd naar Mulu national park waar we met een klein propeller vliegtuigje landde op een smalle landingsbaan midden in de jungle, super vet! Onze homestay lag op 2 minuten lopen van het vliegveld en daar werden we verwelkomd door de familie en een hele bende katten waaronder de 2 liefste kittens ooit. Ik sliep in een dorm, oftewel een paar bedden in de woonkamer, en s'avonds werd ik vergezeld door een paar katten op mijn bed, lekker knuffelen! Mulu national park was de eerste keer deze reis waarbij ik spijt had dat ik van te voren niks gereserveerd had, je kan hier veel mooie trekkingen maken en caven maar daarbij is een gids verplicht en die moest je ver van te voren reserveren, oeps! Dus toen zijn we er met zijn 3e opuit gegaan, het regende dus de poncho's aan, zaklamp mee en toen zijn we na een picknick in een boomhut begonnen met een nachtwandeling. Veel lawaai van alle insecten, vogels, kikkers en andere beesten om je heen, af en toe bukken voor een laagvliegende vleermuis, de vuurvliegjes bewonderen, en zoeken met de zaklamp naar beesten. De volgende dag hebben we weer met zijn 3e een flinke trekking gemaakt door de jungle opzoek naar een waterval, veel insecten gezien, ook hele mooie grote vlinders. We hadden een vlinder gevangen om deze te laten drogen en mee naar huis te nemen, totdat ons later door een gids werd verteld dat dit een beschermd diersoort is, en we nog later een poster zagen hangen waarop stond dat als je een beschermd diersoort dood, waaronder die vlinder, je een boete van €10000 euro stond te wachten en één jaar gevangenisstraf, oeps foutje moet kunnen! Een ander hoogtepunt van die dag was onze eerste ervaring met bloedzuigers, oftewel Centaine's eerste ervaring met bloedzuigers. Na de trekking door de jungle en een flinke stortbui waren we aan het schuilen in een boomhut waar Centaine de 2 bloedzuigers ontdekten en al gillend en schreeuwend 'vriendelijk' verzocht aan Thomas om deze eraf te halen. Ik had al geleerd om voor of achteraan te lopen, want de voorste persoon maakt de bloedzuiger wakker, de 2de persoon wordt gebeten en de laatste hoeven ze niet meer, dus ik liep uiteraard voorop en Thomas achteraan.
In Mulu national park vind dagelijks ook een van de natuurwonderen plaats, namelijk het uitvliegen van duizenden vleermuizen. Je hebt er heel veel grotten waaronder de 'Batcaves' waarin overdag duizenden slapende vleermuizen rondhangen maar zodra de zon onder dreigt te gaan worden ze wakker en vliegen er dagelijks duizenden vleermuizen uit, op jacht naar voedsel. De roofvogels hebben dit ritueel natuurlijk ook door en die wachten dagelijks uitgehongerd bij de uitgang van de grot om een vleermuis te scoren. Daarom vliegen de vleermuizen in grote groepen in de vorm van een soort draaikolk naar buiten om zo de roofvogels te verwarren, echt heel gaaf om te zien!
Daarna werd het tijd voor een jungle avontuur, we reisde af naar Sandakan om daar te overnachten buiten onder een klamboe in de jungle, en dieren te spotten tijdens rivier safari's. Nou ik kan je vertellen dat ik nog nooit zoveel insecten gezien en gevoeld heb, ik ben gestoken door insecten die ik nog nooit eerder had gezien, maar misschien is dat ook wel logisch als je je in de jungle bevind. We hebben 3 rivier safari's gemaakt s'ochtends, in de namiddag, en s'avonds, het was af en toe net alsof ik in de Fata morgana in een bootje zat. Krokodillen die wegschoten alle eerder genoemde aapsoorten in de bomen, veel mooie vogels en zoals ik al zei veeeel insecten.
Op de Tioman eilanden in Maleisië had ik een divemaster leren kennen die Semporna omschreef als een aquarium waar je in duikt met continue schilpadden, haaien en honderden andere vissoorten om je heen, en dan nog niet gesproken over het koraal. In de duikwereld staat Semporna bekend als een van de mooiste duikplekken ter wereld, dus daar moesten we natuurlijk naar toe. En het was inderdaad als een groot aquarium, vanaf het begin af aan was ik verwonderd door het mooie kleurrijke koraal en de honderden vissen om je heen, af en toe moest je letterlijk de schilpadden ontwijken en een stukje opzij zwemmen als er een haai recht op je af kwam zwemmen.
Inmiddels zijn Centaine en Thomas weer terug in Nederland en ben ik alweer in de Filipijnen, waar ik ook alweer genoeg heb meegemaakt en genoeg over heb te vertellen, maar dat komt in een volgend reisverhaal!
Xxx
geweldig je avonturen en mooie omschrijving en foto's.
Hoe lang is je verblijf "at the other side of the world"nu eigenlijk gepland en waar ga je heen?
Ik zo'n grote schildpad niet mooi in jullie en ons zwembad, dan kunnen we......Oeps Oh ja, beschermde dieren en ik denk wel meer dan 10.000 boete. Kun je beter voor je wereldreis bewaren.
Ga zo voort, geniet en laat ons maar horen
Oom Michel en Tante Anjoline