Bye Bye China!
28 oktober 2013 - Huangshan, China
James Cameron de regiseur van de film Avatar heeft Huangshan oftewel the Yellow Mountains gekozen als decor voor Avatar. Toen ik op de top van de berg stond leek het ook net een decor van een film, een screensaver op de computer, echt onbeschrijvelijk mooi!
Huangshan is een bergketen in het oosten van China ook wel The Yellow Mountains genoemd. Het zouden de mooiste bergen van China zijn, een inspiratiebron voor dichters, schilderaars en fotograven, dus daar wilde ik wel even een kijkje nemen. We zijn op 16 oktober weer vroeg uit ons bedje gerold om naar Huangshan af te reizen, en werden door een bus aan de voet van de berg afgezet. Daar hebben we wat valsgespeeld want we zijn met een kabelbaan naar 1800 meter hoogte gebracht, dit scheelde ongeveer 8km aan trappen omhoog lopen en dus heel wat gehijg, gevloek en spierpijn.
Huangshan is niet één berg, het zijn er meerdere, zo'n 72 pieken. Twee dagen lang zijn we omhoog en omlaag, trap op en trap af gegaan, het was dan ook een benenverslindende tocht! Maar het was het echt meer dan waard!
We hebben de nacht doorgebracht in een hostel op de bergen, waar we in een dorm sliepen met 8 bedden. Wederom waren er alleen Chinese toeristen dus wij deelden onze kamer dan ook met 6 kakeldende Chinese vrouwen, nog niet gesproken over het gesnurk,geblaas en geproest in de nacht, ik heb die nacht met muziek op geslapen want mijn oordoppen boden niet genoeg gehoorbescherming. Ik zal jullie de verdere details besparen aangezien het onderhand wel duidelijk mag zijn dat ik zoals mama al zei inderdaad nooit met een Chinees zal thuiskomen.
De volgende ochtend ging om 5 uur de wekker af zodat we de zonsopkomst konden zien, helaas was het vrij bewolkt dus deze was niet zo mooi, gelukkig hebben we de zon wel mooi in de steile afgronden zien zakken. We hebben die dag nog wat bergtoppen beklommen en uitgehijgd bij een van de mooiste uitzichten die ik tot nu toe heb gezien. Aan het einde van de dag hebben we de 8km naar de voet van de berg afgelegd, deze keer wel te voet. Aangekomen bij ons hostel in Tunxi ben ik op bed geploft en die dag heb ik geen stap meer verzet!
Vlak bij Huangshan liggen allerlei 'kleine' oude dorpjes, allereerst hebben wij Xidi bezocht. Dit zou een goed bewaard gebleven authentiek chinees dorpje moeten zijn, maar toen wij er waren hadden ze helaas weer wat tour groepen en puperende scholieren losgelaten. We zijn die dag dus weer constant op de foto geweest en hebben de chinezen de dag van hun leven bezorgt, echt raar om te zien hoe iemand je om je nek vliegt en je een kus geeft omdat ze met je op de foto mag. Ik wou dat iedereen in Nederland eens zou beseffen hoe blij ze met een foto van mij moeten zijn, dan is de carrière switch snel gemaakt!
Die dag daarna hebben we de toeristen van ons afgeschud en zijn we naar Tangmo afgereisd. Een ruraal dorpje dat echt nog niet ontdekt is door het massa toerisme. Een dorpje waar de kippen voor je voeten wegschieten, de plaatselijke kanaaltjes worden gebruikt als rioolering en waar tegelijkertijd ook de afwas in gedaan wordt. Kortom een echt authentiek chinees dorpje waar we geen enkele andere toerist hebben gespot. Bij het dorpje ligt een heel mooi park, hier heeft een rijke Chinees het West lake in Huangzhou nagemaakt voor zijn zieke moeder, omdat ze als droom had dit nog een keer te zien alleen deze droom niet meer kon verwezenlijken, bizarre Chinezen.
Van het ene natuurwonder vlogen we binnen een weekje naar een ander mooi stukje natuur, op 20 oktober zijn we van Huangzhou naar Guilin gevlogen om vervolgens af te reizen naar het 65km verder gelegen Yangshuo. Met honderden dicht op elkaar staande karstgebergten waarvan het lijkt alsof ze zo uit de lucht zijn komen vallen is het landschap van Yangshuo ook een van de mooiste van China en ook zeker een bezoekje waard. De Li river en Yulong river lopen langs Yangshuo en tussen de karstgebergten door, dit maakt het plaatje nog mooier. De Chinezen vonden het zo mooi dat ze het landschap zelfs op een biljet van 20 yuan hebben laten drukken.
We zijn in Yuangshuo weer ontzettend sportief geweest, zo hebben we wederom een fiets gehuurd om het landschap een beetje te verkennen en hebben we de Yulong rivier afgefietst. Het is echt net alsof je langs een paar ansichtkaarten fietst, allemaal akkertjes en rijstvelden waar de plaatselijke bevolking hun gewassen verbouwen, waterbuffels die gebruikt worden als werktuig om de rijstvelden mee om te ploegen met als achtergrond decor de stromende Yulong river en de karstgebergten, magisch!
Helaas werd ik aan het einde van de middag uit mijn magische wolk gewekt , toen we van de gebaande weg in een akker op een heel smal 'paadje' fietste langs de rivier waar ik heel spectaculair met fiets, rugzak en kleding het ow zo schone water in viel. Helaas heeft mijn camera het waterfestijn niet overleefd, in Hong Kong ga ik weer een nieuwe uitzoeken tot die tijd kan ik als een echte chinees met mijn tablet foto's maken.
De volgende dag hebben we een trekking van zo'n 17 km gemaakt langs de Li river, we werden met een bamboobootje aan de overkant van de rivier afgezet en vanaf daar liepen we als twee echte padvinders door de beboste heuvels en paden, erg mooi!
De 25ste was mijn laatste dag in China en tevens mijn laatste dag met Berber, ik ben s' avonds met de slaaptrein vertrokken naar Shenzen waarna ik zo de grens over kon lopen naar Hongkong. De laatste dag hebben we nog een leuk dagje gehad, we hebben op een bambooraft de Li river afgevaren, als echte Nederlanders hadden we onze fietsen meegenomen op de raft en hebben we een hele mooie route teruggefietst naar het hostel.
De laatste dag in China werd ik nog verrast door Chinezen, toen we nog 6km van het hostel vandaan waren vloog de ketting van mijn fiets af. Ik wou mijn handen daar liever niet zwart aanmaken dus ik ben heel zielig langs de kant van de weg gaan staan met mijn fiets. Na een paar minuten stopte er al een andere westerse toerist die wel even wou helpen, voordat ik het wist stopte er ook 4 Chinese meisjes om mee te helpen aan de reparatie van mijn fiets, en 5 minuten later was de fiets gerepareerd!
Nadat ik die avond afscheid had genomen van Berber was het moment toch echt aangebroken, verder alleen op reis! Ik vind het best spannend en ik had ook wel kriebels in mijn buik toen ik op het station op mijn trein stond te wachten. Deze 16 uur durende treinreis had ik gelukkig een hardsleeper, oftewel 3 planken boven elkaar met een heel dun matrasje, je zit met 6 mensen in een coupé. Ik deelde mijn coupé met een familie die in Yangshuo op vakantie waren geweest en nu terug naar huis gingen, ze hadden bergen vol met eten bij, waaronder een halve marktkraam met noten. Ze moesten en zouden dit eten met mij delen, weigeren had geen zin, dus ik heb die avond voorlopig genoeg pinda's, noten en kastanjes op. In de coupé naast mij zaten 2 Nederlandse mannen dus ik heb een gezellige treinreis gehad!
Aangekomen in Shenzen kon ik na zo'n 2 uur wachten in de rij tussen de duwende Chinezen toch echt de grens over naar Hong Kong, en daar is het China avontuur voor mij GeïndiGD. China is echt een heel mooi land, alleen geen makkelijk land om doorheen te reizen. De taalbarrière is heel groot dus het kost best veel moeite om dingen te regelen, van het regelen van treintickets tot aan het bestellen van eten, overal sta je met handen, voeten , en een paar Chinese en Engels woorden te worstelen om iets duidelijk te kunnen maken. Daarnaast verschillen de normen, waarden, en gewoontes van de gemiddelde Chinees zoveel van de westerse wereld dat het soms moeilijk is om daar door heen te kunnen kijken. Naast de Chinezen die in de westerse ogen alles doen wat wij als kind vroeger hebben afgeleerd, zeg ongegeneerd neuspeuteren, spugen, boeren, en in het openbaar poepen en plassen, hebben we toch ook wel wat aardige en behulpzame Chinezen leren kennen. Kortom ik heb een super leuke tijd gehad in China en ik heb hele mooie dingen gezien, maar 1,5 miljard Chinezen is toch net even teveel van het goede!
De eerste 2 dagen alleen in Hong kong zijn heel goed bevallen, ik heb leuke mensen leren kennen in het hostel waarmee ik het dure nachtleven van Hong kong heb ontdekt. Vanmiddag zie ik papa weer na 2 maanden dus de komende dagen ga ik heerlijk met papa genieten en vooral veel lekker eten. Woensdag de 30ste vervolg ik mijn reis naar Nepal en vlieg ik naar Kathmandu!
X
Huangshan is een bergketen in het oosten van China ook wel The Yellow Mountains genoemd. Het zouden de mooiste bergen van China zijn, een inspiratiebron voor dichters, schilderaars en fotograven, dus daar wilde ik wel even een kijkje nemen. We zijn op 16 oktober weer vroeg uit ons bedje gerold om naar Huangshan af te reizen, en werden door een bus aan de voet van de berg afgezet. Daar hebben we wat valsgespeeld want we zijn met een kabelbaan naar 1800 meter hoogte gebracht, dit scheelde ongeveer 8km aan trappen omhoog lopen en dus heel wat gehijg, gevloek en spierpijn.
Huangshan is niet één berg, het zijn er meerdere, zo'n 72 pieken. Twee dagen lang zijn we omhoog en omlaag, trap op en trap af gegaan, het was dan ook een benenverslindende tocht! Maar het was het echt meer dan waard!
We hebben de nacht doorgebracht in een hostel op de bergen, waar we in een dorm sliepen met 8 bedden. Wederom waren er alleen Chinese toeristen dus wij deelden onze kamer dan ook met 6 kakeldende Chinese vrouwen, nog niet gesproken over het gesnurk,geblaas en geproest in de nacht, ik heb die nacht met muziek op geslapen want mijn oordoppen boden niet genoeg gehoorbescherming. Ik zal jullie de verdere details besparen aangezien het onderhand wel duidelijk mag zijn dat ik zoals mama al zei inderdaad nooit met een Chinees zal thuiskomen.
De volgende ochtend ging om 5 uur de wekker af zodat we de zonsopkomst konden zien, helaas was het vrij bewolkt dus deze was niet zo mooi, gelukkig hebben we de zon wel mooi in de steile afgronden zien zakken. We hebben die dag nog wat bergtoppen beklommen en uitgehijgd bij een van de mooiste uitzichten die ik tot nu toe heb gezien. Aan het einde van de dag hebben we de 8km naar de voet van de berg afgelegd, deze keer wel te voet. Aangekomen bij ons hostel in Tunxi ben ik op bed geploft en die dag heb ik geen stap meer verzet!
Vlak bij Huangshan liggen allerlei 'kleine' oude dorpjes, allereerst hebben wij Xidi bezocht. Dit zou een goed bewaard gebleven authentiek chinees dorpje moeten zijn, maar toen wij er waren hadden ze helaas weer wat tour groepen en puperende scholieren losgelaten. We zijn die dag dus weer constant op de foto geweest en hebben de chinezen de dag van hun leven bezorgt, echt raar om te zien hoe iemand je om je nek vliegt en je een kus geeft omdat ze met je op de foto mag. Ik wou dat iedereen in Nederland eens zou beseffen hoe blij ze met een foto van mij moeten zijn, dan is de carrière switch snel gemaakt!
Die dag daarna hebben we de toeristen van ons afgeschud en zijn we naar Tangmo afgereisd. Een ruraal dorpje dat echt nog niet ontdekt is door het massa toerisme. Een dorpje waar de kippen voor je voeten wegschieten, de plaatselijke kanaaltjes worden gebruikt als rioolering en waar tegelijkertijd ook de afwas in gedaan wordt. Kortom een echt authentiek chinees dorpje waar we geen enkele andere toerist hebben gespot. Bij het dorpje ligt een heel mooi park, hier heeft een rijke Chinees het West lake in Huangzhou nagemaakt voor zijn zieke moeder, omdat ze als droom had dit nog een keer te zien alleen deze droom niet meer kon verwezenlijken, bizarre Chinezen.
Van het ene natuurwonder vlogen we binnen een weekje naar een ander mooi stukje natuur, op 20 oktober zijn we van Huangzhou naar Guilin gevlogen om vervolgens af te reizen naar het 65km verder gelegen Yangshuo. Met honderden dicht op elkaar staande karstgebergten waarvan het lijkt alsof ze zo uit de lucht zijn komen vallen is het landschap van Yangshuo ook een van de mooiste van China en ook zeker een bezoekje waard. De Li river en Yulong river lopen langs Yangshuo en tussen de karstgebergten door, dit maakt het plaatje nog mooier. De Chinezen vonden het zo mooi dat ze het landschap zelfs op een biljet van 20 yuan hebben laten drukken.
We zijn in Yuangshuo weer ontzettend sportief geweest, zo hebben we wederom een fiets gehuurd om het landschap een beetje te verkennen en hebben we de Yulong rivier afgefietst. Het is echt net alsof je langs een paar ansichtkaarten fietst, allemaal akkertjes en rijstvelden waar de plaatselijke bevolking hun gewassen verbouwen, waterbuffels die gebruikt worden als werktuig om de rijstvelden mee om te ploegen met als achtergrond decor de stromende Yulong river en de karstgebergten, magisch!
Helaas werd ik aan het einde van de middag uit mijn magische wolk gewekt , toen we van de gebaande weg in een akker op een heel smal 'paadje' fietste langs de rivier waar ik heel spectaculair met fiets, rugzak en kleding het ow zo schone water in viel. Helaas heeft mijn camera het waterfestijn niet overleefd, in Hong Kong ga ik weer een nieuwe uitzoeken tot die tijd kan ik als een echte chinees met mijn tablet foto's maken.
De volgende dag hebben we een trekking van zo'n 17 km gemaakt langs de Li river, we werden met een bamboobootje aan de overkant van de rivier afgezet en vanaf daar liepen we als twee echte padvinders door de beboste heuvels en paden, erg mooi!
De 25ste was mijn laatste dag in China en tevens mijn laatste dag met Berber, ik ben s' avonds met de slaaptrein vertrokken naar Shenzen waarna ik zo de grens over kon lopen naar Hongkong. De laatste dag hebben we nog een leuk dagje gehad, we hebben op een bambooraft de Li river afgevaren, als echte Nederlanders hadden we onze fietsen meegenomen op de raft en hebben we een hele mooie route teruggefietst naar het hostel.
De laatste dag in China werd ik nog verrast door Chinezen, toen we nog 6km van het hostel vandaan waren vloog de ketting van mijn fiets af. Ik wou mijn handen daar liever niet zwart aanmaken dus ik ben heel zielig langs de kant van de weg gaan staan met mijn fiets. Na een paar minuten stopte er al een andere westerse toerist die wel even wou helpen, voordat ik het wist stopte er ook 4 Chinese meisjes om mee te helpen aan de reparatie van mijn fiets, en 5 minuten later was de fiets gerepareerd!
Nadat ik die avond afscheid had genomen van Berber was het moment toch echt aangebroken, verder alleen op reis! Ik vind het best spannend en ik had ook wel kriebels in mijn buik toen ik op het station op mijn trein stond te wachten. Deze 16 uur durende treinreis had ik gelukkig een hardsleeper, oftewel 3 planken boven elkaar met een heel dun matrasje, je zit met 6 mensen in een coupé. Ik deelde mijn coupé met een familie die in Yangshuo op vakantie waren geweest en nu terug naar huis gingen, ze hadden bergen vol met eten bij, waaronder een halve marktkraam met noten. Ze moesten en zouden dit eten met mij delen, weigeren had geen zin, dus ik heb die avond voorlopig genoeg pinda's, noten en kastanjes op. In de coupé naast mij zaten 2 Nederlandse mannen dus ik heb een gezellige treinreis gehad!
Aangekomen in Shenzen kon ik na zo'n 2 uur wachten in de rij tussen de duwende Chinezen toch echt de grens over naar Hong Kong, en daar is het China avontuur voor mij GeïndiGD. China is echt een heel mooi land, alleen geen makkelijk land om doorheen te reizen. De taalbarrière is heel groot dus het kost best veel moeite om dingen te regelen, van het regelen van treintickets tot aan het bestellen van eten, overal sta je met handen, voeten , en een paar Chinese en Engels woorden te worstelen om iets duidelijk te kunnen maken. Daarnaast verschillen de normen, waarden, en gewoontes van de gemiddelde Chinees zoveel van de westerse wereld dat het soms moeilijk is om daar door heen te kunnen kijken. Naast de Chinezen die in de westerse ogen alles doen wat wij als kind vroeger hebben afgeleerd, zeg ongegeneerd neuspeuteren, spugen, boeren, en in het openbaar poepen en plassen, hebben we toch ook wel wat aardige en behulpzame Chinezen leren kennen. Kortom ik heb een super leuke tijd gehad in China en ik heb hele mooie dingen gezien, maar 1,5 miljard Chinezen is toch net even teveel van het goede!
De eerste 2 dagen alleen in Hong kong zijn heel goed bevallen, ik heb leuke mensen leren kennen in het hostel waarmee ik het dure nachtleven van Hong kong heb ontdekt. Vanmiddag zie ik papa weer na 2 maanden dus de komende dagen ga ik heerlijk met papa genieten en vooral veel lekker eten. Woensdag de 30ste vervolg ik mijn reis naar Nepal en vlieg ik naar Kathmandu!
X
Wat geweldig je verhalen te lezen, heel erg leuk verteld en boeiend.
Fijn dat je papa ziet zeg! super.
Nog heel veel plezier en ik blijf gezellig meereizen :-)
Schitterende foto's ook!! xxx
wat een prachtig verhaal weer en wat een schitterende foto's!! veel plezier in HK met je vader ben heel benieuwd naar je verhaal over Nepal!!! goede reis!!!!
Ontzettend spannend dat je nu in je eentje verder gaat, ik hoop dat alles goed gaat :)! Je verhaal was weer ontzettend leuk om te lezen en ik wil je nog heel veel plezier toewensen!
xxx