My diary of a new adventure.

Op 6 November ben ik begonnen met de trekking naar het Annapurna Basecamp, het Annapurna gebergte is een ringvormig gebergte van 7- en 8- duizend meter hoge pieken. Annapurna Basecamp ligt op bijna 4200m hoogte, hier ben je helemaal omsloten door de hoge Annapurna range. Kortom weer een grote uitdaging, hoeveel uitdagingen heeft iemand nodig!

06-11-2013
Vandaag is het dan eindelijk zover, ik ga beginnen met de trekking door de Himalaya. Het permit had ik al geregeld in Kathmandu, dus ik was er helemaal klaar voor. Ik ga de trekking samen doen met Saskia een meisje die ik tijdens de Transmongolië express heb leren kennen. Saskia neemt een drager mee, een jongen die de trekking met je mee loopt en je bagage voor je draagt, ik vind het wel een uitdaging om mijn eigen backpack naar boven te sjouwen! Saskia moest vanochtend nog het juiste permit regelen, daardoor vertrokken we later, we zijn om 12.30 met de trekking gestart. Het feit dat we later begonnen met de trekking kwam mij wel goed uit want dan had ik nog even tijd om mijn eerste reisverslag over Nepal te uploaden. Om 12.30 begonnen we te lopen, ik vond het best spannend omdat ik totaal niet wist wat ik van de trekking moest verwachten en hoe zwaar het zou worden. We liepen tussen de groene rijstvelden en langs kleine dorpjes. Na 2 uur lopen met mijn backpack had ik al wel door dat ik het misschien iets onderschat had, mijn backpack was iets zwaarder dan gedacht en de zon scheen heerlijk fel door dus het was zweten geblazen. Na 4,5 uur lopen waren we bij ons guesthouse gearriveerd. S'avonds koelde het wel heel erg af en daarnaast was ik redelijk moe dus ik was lekker vroeg mijn slaapzak ingekropen om de volgende dag weer fris en fruitig te beginnen aan een nieuwe wandeling.

07-11-2013
Vandaag beloofd een heftige dag te worden, we moeten namelijk 1500 meter stijgen. We zijn om 06.30 opgestaan zodat we om 07.00 konden starten met lopen. De ochtend ging echt heel erg goed het was een stijle weg maar ik liep in een vlot tempo naar boven, ik stond er zelf een beetje versteld van. Ik was sneller dan Saskia dus we hadden die dag onze wegen gesplitst en ik was aangehaakt bij 2 vrouwen uit Denemarken, we zouden elkaar bij het guesthouse weer zien. Nadat ik geluncht had ging het alleen niet meer zo goed, tijdens de lunch had de gids van de 2 Denen mijn backpack gewogen en hij woog 16,3 kg. Vanaf dat moment voelde ik bij elke stap die ik omhoog zette de 16,3kg goed te zitten. Met lood in mijn schoenen heb ik de rest van de afstand naar het dorpje afgelegd, na bijna 8 uur lopen en 1500m stijgen was ik eindelijk bij het guesthouse, met een onwijs mooi uitzicht. Ik ben meteen onder de warme douche gestapt en daarna voelde ik mijn spieren al goed stijf worden, dus dat beloofd wat voor morgen!

08-11-2013
Voordat ik weg ging uit Nederland maakte ik altijd iedereen jaloers met het feit dat ik dit jaar lekker de winter over zou slaan in Nederland. Maar dan ga je in Nepal een trekking maken en dan is het koud ijs en ijs koud. Vandaag ging de wekker om 04.30 zodat we de zonsopkomst konden zien vanaf Poonhill, een berg van 3210m waarop je een heel mooi uitzicht hebt over het Annapurna gebergte. Voor dit mooie uitzicht moesten we s'ochtends wel flink stijgen en dit hield in dat we op nuchtere maag flink moesten klimmen. Ik liep voorop en was best snel gestegen, daardoor kreeg ik boven last van de hoogte en stond ik te tollen op mijn benen en daarnaast was het echt heel koud op de top, maar het verbluffende uitzicht maakte een hoop goed. Vandaag was de eerste kennismaking met de mooie witte toppen van het Annapurna gebergte. Ik had flink spierpijn van het lopen met de backpack, daarom hebben we het na onze ochtend klim van 2 uur het smiddags gelaten bij 5,5 uur lopen. We zijn geëindigd bij een klein guesthouse midden in de jungle waar we s'avonds heerlijk bij de houtkachel tussen de wolken hebben gezeten met de Nepalese familie. Waarna ik weer vroeg mijn bed heb opgezocht om weer op te laden voor de volgende dag.

09-11-2013
Vanochtend opgestaan met een dikke koortslip, dat komt blijkbaar door de hoogte, heel fijn! Vandaag moesten we een vallei door, dus de ochtend begon met stijle stukken naar beneden en de middag met hele stijle stukken omhoog. Mijn conditie wordt wel steeds beter, al zijn sommige stukken wel echt pittig, maar dan zet ik een lekker muziekje op en sla ik me er ook weer doorheen! Ik weet zeker dat ik de kilo'tjes van China en Hong kong er wel weer vanaf gelopen heb.

10-11-2013
Vanochtend weer een flinke klim gemaakt en dat ging echt goed. Vandaag hebben we een rustmiddagje ingepland, na 4, 5 uur lopen waren we al bij het guesthouse. Daar hebben we de rest van de dag spelletjes gespeeld, gegeten en gedronken. De laatste 2 uur heb ik alleen gelopen omdat mijn tempo hoger lag, toen begon het ook te regenen. Gelukkig had ik in Kathmandu een regenhoes gekocht voor mijn backpack, dus mijn spullen bleven goed droog. De wegen werden wel iets of wat gevaarlijk, het was erg glad en soms moest je door een waterval naar beneden lopen. Maargoed we hebben het overleefd en ik heb het guesthouse bereikt. Het wordt wel steeds kouder, over 2 dagen bereiken we het hoogste punt. Ik heb al wel veel verhalen gehoord dat het heel veel heeft gesneeuwt dus het is nog de vraag of we naar het base camp kunnen, met sneeuw is de weg namelijk te gevaarlijk. We zullen zien!

11-11-2013
Na een koude nacht in Bamboo gingen we de jungle weer in om die dag weer 1000m te stijgen. Het heeft gister hard geregent en daardoor moest je heel goed opletten met lopen omdat het een grote modderpoel was en het water hoger stond dus het oversteken van het water was minder makkelijk. Gelukkig kon ik deze keer wel blijven staan en ben ik met droge spullen bij het guesthouse aangekomen. We komen steeds hoger en daarmee gaat het lopen ook wel iets moeizamer, ik wil wel snel omhoog maar mijn lichaam werkt niet mee. Je bent echt sneller buiten adem en soms werd ik licht in mijn hoofd, kortom een teken om het rustiger aan te doen, echt raar wat de hoogte met je kan doen. We kwamen om 14.00 alweer bij het guesthouse aan, in tegenstelling tot gister was de lucht vandaag strak blauw, het weer veranderd hier heel snel! Ik heb die middag lekker van de felle zon genoten en ik ben daar aan de praat geraakt met een gepensioeneerd Engels stel die sinds 2002 de wereld rond varen met hun zeilboot. Ze bezitten een flinke zeilboot en hebben duikuitrustingen aan boord, dus ze hadden heel wat jaloersmakende verhalen, wat een droom! Misschien win ik ooit nog eens de jackpot of begin ik onverwachts aan een ontzettende goede carrière zodat ik dat ook ooit nog kan doen. Achja stap voor stap, eerst deze droom maar eens goed uitleven!

12-11-2013
Vandaag was het dan zover we gaan naar de top, maar '4 uurtjes' lopen. Alleen wel 4 uur omhoog lopen en dat in combinatie met de hoogte viel af en toe niet mee. Het laatste stuk was heel zwaar, het was af en toe net alsof ik aan het hardlopen was en moest ademhalen door een rietje. Het voelt heel raar want geestelijk denk ik dat ik mezelf niet zo aan moet stellen en gewoon moet doorlopen, alleen je lichaam weigerd gewoon even dienst. Aangekomen bij het eindpunt was het uitzicht echt onwijs mooi en gelukkig was de lucht wederom strak blauw dus ik kon de zon mooi achter de gloeiende bergen zien zakken. Na het eten was ik weer meteen onder de dekens gekropen, simpelweg omdat het anders te koud was want ze hebben hier nergens verwarming. Ik moet er straks gewoon weer aan wennen om later dan 8uur naar mijn bed te gaan, ik was s' avonds altijd blij als ik vanuit die kou mijn slaapzak in kon kruipen. S' avonds bestelde ik altijd een liter kokend water zodat ik daar mijn flessen mee kon vullen en deze als kruik in mijn slaapzak kon leggen, heerlijke warme voetjes! Achja ik moet ook niet zo zeuren over de kou, ik heb het hier koud maar heb uitzicht over de Himalaya en het is maar voor even, in Nederland zit iedereen in de kou en moet je vroeg uit bed om te gaan werken. Verschil moet er zijn!

13-11-2013
Vroeg uit bed voor de geweldige zonsopkomst, ik heb heel de nacht geen oog dicht gedaan vanwege de hoogte. Ik had het heel de nacht heel benauwd dus ik heb elk uur voorbij zien tikken. Na de zonsopkomst heb ik met bevroren tenen en vingers mijn bordje energie naar binnen gewerkt, pap met een appel, en daarna gingen we de daling inzetten. Ik had weer de voorsprong genomen en liep heerlijk genietend van het uitzicht naar beneden. Ik had aan het einde van de dag wel last van mijn knieën en ik ben op het laatste stuk uiteraard weer gevallen met mijn knie en mijn hoofd op een steen, dus nu heb ik een dikke knie en een ei op mijn hoofd. Gelukkig liep er uitgerekend een Chinese man voorbij die me omhoog heeft geholpen, een half uurtje later kwam ik bij het guesthouse aan en kon ik na een warme douche op bed gaan liggen.

14-11-2013
Vandaag weer een dagje teruggelopen door de jungle door een mooie inmens groene vallei met de witte bergtoppen van de Annapurna achter ons. We kregen vandaag te horen dat ze aan het staken zijn in Nepal vanwege de verkiezingen, ze willen hiermee bereiken dat de verkiezingen worden gestaakt. Dit betekend voor ons dat er geen bussen en taxi's mogen rijden, de taxi's die er wel rijden worden door de stakende bevolking aangevallen en bekogeld met stenen, je wordt hier dus letterlijk gedwongen om mee te staken. Voor ons iets minder leuk omdat we dan waarschijnlijk nog een dag extra door moeten lopen naar Pokhara.

15-11-2013
Vandaag dan echt de laatste dag van de trekking, de weg was goed te doen want we moesten de rivier volgen die door de vallei loopt. Dit was een redelijk vlakke weg met een mooi uitzicht over de rijstvelden, al had ik het de laatste dag wel helemaal gehad met lopen! Gelukkig heeft de drager van Saskia een toeristenbus kunnen regelen, waar heel groot met stickers op staat dat er alleen toeristen in de bus zitten. Ze vallen de toeristen namelijk niet aan, dus zo zijn we toch nog veilig in Pokhara aangekomen.


Ik heb een paar van 's werelds hoogste en mooiste bergen gezien, met veel adembenemende landschappen. Soms was het zwaar en zweten met mijn backpack, maar na deze trekking is mijn conditie echt top, ik heb geen enkele blaar gelopen en ik ben wat kilo'tjes lichter teruggekomen. Na 10 dagen lopen, een totale stijging van een dikke 4200 meter en een daling van bijna 3700 meter, heb ik de trekking afgerond, I've made it!

De dagen na de trekking heb ik in Pokhara gespendeerd en heerlijk gerelaxt. Ik heb een heerlijke massage gehad en heb een bootje gehuurd om op het meer te genieten van het zonnetje met wederom uitzicht op de met sneeuw bedekte toppen van de Annapurna range. Vandaag zijn hier ook de verkiezingen geweest, er was op een heilige koe na geen mens op straat te vinden, en alles was gesloten. Vanaf morgen wordt er als het goed is niet meer gestaakt en ga ik mijn reis hervatten, ik ga 3 dagen al raftend richting het zuiden van Nepal!

XX