Welcome in China!
28 september 2013 - Xinzhou, China
Jaja, het gorgelen, spugen en slurpen is begonnen, we zijn aangekomen in China! Na een 30 uur durende 2de treinrit met de Transmongolië Express zijn we er eindelijk. De treinrit ging snel voorbij, ik heb weer veel gelezen over mijn volgende reisbestemmingen en toch maar geprobeerd om een globale reisplanning te maken, al kan deze er over een week alweer heel anders uitzien!
Van Mongolië naar een materialistische stad als Beijng. Beijng is echt een enorme stad met grote hoge moderne gebouwen en allerlei dure auto's in het straatbeeld afgewisseld met veel geschiedenis en tempels. Er is hier best een groot contrast tussen arm en rijk, in Beijng zie je bijna alleen maar grote dure auto's rijden en mensen met volle tassen dure winkels uitlopen, maar tegelijkertijd zie je ook veel bedelaars, mensen met zijn 4en op een scooter, en een paar km buiten Beijng zelfs ezels met wagen als vervoermiddel.
We hebben tot nu toe al zoveel gezien en gedaan in China dat ik niet zo goed weet waar ik moet beginnen. We bezochten in Beijng uiteraard de bekende attracties van de stad, zoals de Temple of heaven, het zomerpaleis, het Tianamen square, de Lama temple, de Chinese muur en de verboden stad. We maakten ook een fietstocht door de hutongs van Beijng, dit zijn oude Chinese woonwijken met hele smalle straatje en steegjes. In Datong zijn we naar een mooi klooster geweest dat tegen een rotswand is aangebouwd en naar de Yungang caves, dit zijn grotten van rond het jaar 500 met daarin allerlei uitgehakte Boeddhabeelden.
Na een middagje sightseeing in Beijng zijn we geëindigd bij een hele grote voedselmarkt waar ze de raarste 'etenswaren' verkochte, gegrilde slangen, zeesterren, zee-egels, en uiteraard allerlei gefrituurde insecten, Jammie!
Het is wel lastig om eten te bestellen in China, de taalbarrière is zelfs in Beijng nog wel heel erg groot, echt niemand spreekt Engels je moet alles met handen, voeten en een vertaalboekje duidelijk maken. Gelukkig heb ik het boekje 'Point it' meegenomen, dit is een soort woordenboek waarin van allerlei voorwerpen een foto is opgenomen. Dus als we in een restaurant staan, wijzen we een kip of een varken aan en dan is het altijd weer een verrassing wat we precies zullen krijgen. Tot nu toe hebben we heerlijk gegeten, maar wat weten we niet precies! Wij kunnen in ieder geval ook al lekker slurpen, noodlesoep met stokjes eten valt anders niet echt mee, en het levert ook erg veel vieze was op.
De 2de dag zijn we naar de Verboden Stad geweest, 32 hectare groot, een kleine 1000 gebouwen, gebouwd in 1421. Een enorm paleis met goudkleurige daken die tot 1911 voor iedere gewone burger verboden was om te betreden. Wanneer je de stad wel betrad werd je direct geëxecuteerd, vandaag de dag kun je een kaartje kopen voor Y40 en loop je tussen de hordes toeristen rond. Vooral grote groepen chinese toeristen compleet met vlaggetjes, paraplu's en petjes in dezelfde kleur. Dit is wel jammer want dit komt niet ten goede aan de sfeer van 'de verboden stad'.
Vervolgens zijn we naar het Tiamen square geweest, waar wij de grootste toeristische trekpleister waren. Iedereen wou met ons op de foto en Chinezen proberen elke keer erg onopvallend foto's van ons te maken, we maken er maar een spelletje van. Zo hebben we besloten dat we bij iedere Chinees die stiekem een foto maakt een gekke bek trekken, dat levert de leukste gezichten op als ze de foto's vervolgens terug gaan kijken.
Chinezen zijn soms wel erg vermoeiend maar ook wel behulpzaam, je moet allereerst heel veel geduld hebben om iets wijs te maken, aangezien het aantal mensen dat een grotere Engelse woordenschat heeft dan 'yes and no' heel erg klein is. Daarnaast kan ik het ook niet altijd even goed hebben dat zo'n beetje iedereen je altijd heel ongegeneerd zit aan te staren en na te wijzen. Tegelijkertijd zijn ze ook heel nieuwsgierig, zo hebben we in de trein en bus al verschillende gesprekken gehad met Chinese studenten die Engels willen oefenen en echt allerlei vragen voor ons klaar hebben, de meeste Chinezen die Engels spreken en die ik vertel dat we 5 weken door China reizen vinden ons heel dapper. We hebben al wel wat hulp gehad van de Chinese studenten, zo zijn we al een aantal keer in de juiste bus gezet, heeft een Chinees koppel ons bij ons hostel afgezet dat 8 km van het treinstation lag en zijn we zelfs al een keer getrakteerd op een gratis lunch.
Uiteraard hebben we ook een bezoekje gebracht aan de welbekende Chinese muur, oftewel the Great Wall. Wederom jammer dat het zo toeristisch is opgezet, je kan er met een kabelbaan omhoog en zelfs met een rodelbaan naar beneden, alhoewel er maar heel weinig toeristen waren tijdens ons bezoek. Natuurlijk zijn wij als 2 echte 'Die hards' naar boven en beneden gelopen, wat we de volgende dag ook zeker voelde in onze benen!
De muur is maar liefst 6000km lang en meer dan 2000 jaar oud, ook het beklimmen van de Chinese muur was een hele opgave, de
muur liep af en toe zo steil omhoog dat je moest oppassen niet achterover te vallen. Maar het was echt onbeschrijflijk mooi!
Het is me vooral in Beijng opgevallen hoe trots Chinese op hun land zijn, er lopen echt onwijs veel Chinese toeristen rond en haast iedereen loopt met een Chinese vlag die uiteraard ook op elke foto moet staan. Op het Tianamensquare hangt een grote Chinese vlag bewaakt door 2 soldaten, deze vlag wordt bij zonsopkomst en zonsondergang met een hele ceremonie gehesen en neergehaald. De ceremonie begon om 06.00 met ongeveer 20 soldaten die uit de poort van hemelse vrede komen marcheren met 108 stappen van precies 75cm groot marcheren ze als robots over een heel druk kruispunt waar elke dag al het verkeer wordt stilgelegd voor deze ceremonie.
Ik ben s' ochtends om 05.15 opgestaan om deze ceremonie mee te maken en een beetje door te stad te slenteren zodat ik wat mooie foto's kon maken zonder hele groepen Chinese toeristen. Dit was een verkeerde inschatting aangezien het Tianamensquare al zo vol stond dat ik er niet eens meer op mocht. Daarna ben ik terecht gekomen in een park, waar ik het ochtend ritueel van de Chinese heb mogen aanschouwen Tai chi, heel bizar om te zien. Echt de oudste Chinese mannen en vrouwen leggen letterlijk hun wandelstok neer om in het park allerlei balans oefeningen te doen. Ik stond er ook echt van te kijken hoe lenig de oudere Chinese mensen nog zijn, ze deden echt oefeningen die ik ze niet na kan doen.
In China vragen ze wel echt overal entree voor, het maakt niet uit wat het is, een park, berg,kerk of tempel, op alles is geld te verdienen. De bedragen zijn soms nog best hoog, maar gelukkig krijg ik overal studentenkorting als ik mijn zelf gefabriceerde studentenkaart laat zien! We hebben in het totaal al €70,00 uitgespaard met dank aan de studentenkaart.
Dit was dan alweer mijn 5de reisverslag, ik ben alweer één maand onderweg, time flies when your having fun! Ik heb weer een paar foto's geupload, ze staan alleen wel allemaal door elkaar omdat ik de volgorde niet kan bepalen op deze site.
Bedankt voor alle lieve berichtjes!
XX
Van Mongolië naar een materialistische stad als Beijng. Beijng is echt een enorme stad met grote hoge moderne gebouwen en allerlei dure auto's in het straatbeeld afgewisseld met veel geschiedenis en tempels. Er is hier best een groot contrast tussen arm en rijk, in Beijng zie je bijna alleen maar grote dure auto's rijden en mensen met volle tassen dure winkels uitlopen, maar tegelijkertijd zie je ook veel bedelaars, mensen met zijn 4en op een scooter, en een paar km buiten Beijng zelfs ezels met wagen als vervoermiddel.
We hebben tot nu toe al zoveel gezien en gedaan in China dat ik niet zo goed weet waar ik moet beginnen. We bezochten in Beijng uiteraard de bekende attracties van de stad, zoals de Temple of heaven, het zomerpaleis, het Tianamen square, de Lama temple, de Chinese muur en de verboden stad. We maakten ook een fietstocht door de hutongs van Beijng, dit zijn oude Chinese woonwijken met hele smalle straatje en steegjes. In Datong zijn we naar een mooi klooster geweest dat tegen een rotswand is aangebouwd en naar de Yungang caves, dit zijn grotten van rond het jaar 500 met daarin allerlei uitgehakte Boeddhabeelden.
Na een middagje sightseeing in Beijng zijn we geëindigd bij een hele grote voedselmarkt waar ze de raarste 'etenswaren' verkochte, gegrilde slangen, zeesterren, zee-egels, en uiteraard allerlei gefrituurde insecten, Jammie!
Het is wel lastig om eten te bestellen in China, de taalbarrière is zelfs in Beijng nog wel heel erg groot, echt niemand spreekt Engels je moet alles met handen, voeten en een vertaalboekje duidelijk maken. Gelukkig heb ik het boekje 'Point it' meegenomen, dit is een soort woordenboek waarin van allerlei voorwerpen een foto is opgenomen. Dus als we in een restaurant staan, wijzen we een kip of een varken aan en dan is het altijd weer een verrassing wat we precies zullen krijgen. Tot nu toe hebben we heerlijk gegeten, maar wat weten we niet precies! Wij kunnen in ieder geval ook al lekker slurpen, noodlesoep met stokjes eten valt anders niet echt mee, en het levert ook erg veel vieze was op.
De 2de dag zijn we naar de Verboden Stad geweest, 32 hectare groot, een kleine 1000 gebouwen, gebouwd in 1421. Een enorm paleis met goudkleurige daken die tot 1911 voor iedere gewone burger verboden was om te betreden. Wanneer je de stad wel betrad werd je direct geëxecuteerd, vandaag de dag kun je een kaartje kopen voor Y40 en loop je tussen de hordes toeristen rond. Vooral grote groepen chinese toeristen compleet met vlaggetjes, paraplu's en petjes in dezelfde kleur. Dit is wel jammer want dit komt niet ten goede aan de sfeer van 'de verboden stad'.
Vervolgens zijn we naar het Tiamen square geweest, waar wij de grootste toeristische trekpleister waren. Iedereen wou met ons op de foto en Chinezen proberen elke keer erg onopvallend foto's van ons te maken, we maken er maar een spelletje van. Zo hebben we besloten dat we bij iedere Chinees die stiekem een foto maakt een gekke bek trekken, dat levert de leukste gezichten op als ze de foto's vervolgens terug gaan kijken.
Chinezen zijn soms wel erg vermoeiend maar ook wel behulpzaam, je moet allereerst heel veel geduld hebben om iets wijs te maken, aangezien het aantal mensen dat een grotere Engelse woordenschat heeft dan 'yes and no' heel erg klein is. Daarnaast kan ik het ook niet altijd even goed hebben dat zo'n beetje iedereen je altijd heel ongegeneerd zit aan te staren en na te wijzen. Tegelijkertijd zijn ze ook heel nieuwsgierig, zo hebben we in de trein en bus al verschillende gesprekken gehad met Chinese studenten die Engels willen oefenen en echt allerlei vragen voor ons klaar hebben, de meeste Chinezen die Engels spreken en die ik vertel dat we 5 weken door China reizen vinden ons heel dapper. We hebben al wel wat hulp gehad van de Chinese studenten, zo zijn we al een aantal keer in de juiste bus gezet, heeft een Chinees koppel ons bij ons hostel afgezet dat 8 km van het treinstation lag en zijn we zelfs al een keer getrakteerd op een gratis lunch.
Uiteraard hebben we ook een bezoekje gebracht aan de welbekende Chinese muur, oftewel the Great Wall. Wederom jammer dat het zo toeristisch is opgezet, je kan er met een kabelbaan omhoog en zelfs met een rodelbaan naar beneden, alhoewel er maar heel weinig toeristen waren tijdens ons bezoek. Natuurlijk zijn wij als 2 echte 'Die hards' naar boven en beneden gelopen, wat we de volgende dag ook zeker voelde in onze benen!
De muur is maar liefst 6000km lang en meer dan 2000 jaar oud, ook het beklimmen van de Chinese muur was een hele opgave, de
muur liep af en toe zo steil omhoog dat je moest oppassen niet achterover te vallen. Maar het was echt onbeschrijflijk mooi!
Het is me vooral in Beijng opgevallen hoe trots Chinese op hun land zijn, er lopen echt onwijs veel Chinese toeristen rond en haast iedereen loopt met een Chinese vlag die uiteraard ook op elke foto moet staan. Op het Tianamensquare hangt een grote Chinese vlag bewaakt door 2 soldaten, deze vlag wordt bij zonsopkomst en zonsondergang met een hele ceremonie gehesen en neergehaald. De ceremonie begon om 06.00 met ongeveer 20 soldaten die uit de poort van hemelse vrede komen marcheren met 108 stappen van precies 75cm groot marcheren ze als robots over een heel druk kruispunt waar elke dag al het verkeer wordt stilgelegd voor deze ceremonie.
Ik ben s' ochtends om 05.15 opgestaan om deze ceremonie mee te maken en een beetje door te stad te slenteren zodat ik wat mooie foto's kon maken zonder hele groepen Chinese toeristen. Dit was een verkeerde inschatting aangezien het Tianamensquare al zo vol stond dat ik er niet eens meer op mocht. Daarna ben ik terecht gekomen in een park, waar ik het ochtend ritueel van de Chinese heb mogen aanschouwen Tai chi, heel bizar om te zien. Echt de oudste Chinese mannen en vrouwen leggen letterlijk hun wandelstok neer om in het park allerlei balans oefeningen te doen. Ik stond er ook echt van te kijken hoe lenig de oudere Chinese mensen nog zijn, ze deden echt oefeningen die ik ze niet na kan doen.
In China vragen ze wel echt overal entree voor, het maakt niet uit wat het is, een park, berg,kerk of tempel, op alles is geld te verdienen. De bedragen zijn soms nog best hoog, maar gelukkig krijg ik overal studentenkorting als ik mijn zelf gefabriceerde studentenkaart laat zien! We hebben in het totaal al €70,00 uitgespaard met dank aan de studentenkaart.
Dit was dan alweer mijn 5de reisverslag, ik ben alweer één maand onderweg, time flies when your having fun! Ik heb weer een paar foto's geupload, ze staan alleen wel allemaal door elkaar omdat ik de volgorde niet kan bepalen op deze site.
Bedankt voor alle lieve berichtjes!
XX
Ik had gister al gereageerd maar blijkbaar ging er iets fout.
Als ik de kand krijg ga ik China ook nog een keer zo doen. Zo vaak daar geweest en dan zo weinig gezien, het is gewoon zonde.
Het is een schitterend land met mooie mensen maar ook veel slechte mensen dus blijf goed op passen en vooral genieten en elke ervaring opslaan op je harde schijf.
XX Pa
succes
Super dat je het zo naar je zin hebt en veel ervaring op kan doen! Ik ben jaloers! Je hebt een ontzettend leuke schrijfstijl en kan alle details goed verwoorden haha!
Ik wens je nog veel plezier en kijk uit naar je volgende verhaal!
Liefs!